Het citaat: 18 september

Vindt zij [Roos Vonk] bijvoorbeeld alle vrouwelijke vegetariërs onbetrouwbare muffe brandnetelmutsen met geitenwol schaamhaar dan bedenkt ze een onderzoekje waarvan de uitslag op voorhand al is dat alle vrouwelijke vegetariërs inderdaad onbetrouwbare muffe brandnetelmutsen met geitenwol schaamhaar zijn. Ze leende tot voor kort wat niet geverifieerde data bij de inmiddels ontslagen Tilburgse duimzuigprofessor Diederik Stapel, gooide alles in de faculteitsblender en het goedje dat eruit kwam was het bewijs van haar vooroordeel. Gauw publiceren, persbericht erachteraan en lekker ijdel gaan zitten blaten in een of andere talkshow met een op voorhand hoog kijkcijfer. Aandoenlijk. Mijn voorbeeld van de vrouwelijke vegetariër is een beetje flauw omdat Roos zelf vrouw en vegetariër is. Zij deed als overtuigd plantenhapper zelf iets met vleeseters die hufterig en egoïstisch zouden zijn. Dat heeft ze inmiddels bewezen. Over het hoge Sesamstraatgehalte van de gevolgde onderzoeksmethode heb ik het vorige week al gehad. Alles wat rond deze idioten uit Tilburg en Nijmegen nu naar buiten komt verbaast me niet. Dit vooroordeel had ik al jaren. Ik heb echt geen wetenschappelijk onderzoek nodig om te concluderen dat die gedragswetenschappers gewoon krankzinnig zijn. Maar als je met de hele faculteit zo gek doet dan lijkt het allemaal nog redelijk normaal. Als Roos nu leest dat ik maandag huilend van het lachen voor de televisie zat toen ze haar verhaaltje kakelde, zal ze onmiddellijk haar collega Stapel bellen en hun conclusie zal zijn dat mijn reactie er duidelijk een is van een hufterige carnivoor.

Nog maar een keertje Youp van ‘t Hek quoten. Over de groteske leugenindustrie die gedragswetenschappelijk onderzoek heet, kun je niet voldoende heen klappen. Dankzij Diederik Stapel en Roos Vonk wordt nu pas zichtbaar hoe groot de macht en de leugenmethodiek van al deze gedragswetenschappers eigenlijk is. Een wiskundige van de UvA verklaarde onlangs al dat “de helft van alle gedrags- en maatschappijwetenschappelijk onderzoek waardeloos is” en dit weekend stond in het wetenschapskatern van de Volkskrant over drie pagina’s uitgesmeerd in Jip en Janneke taal uitgelegd hoeveel en hoe makkelijk er kan worden gesjoemeld en bedrogen in deze tak van wetenschap: angstaanjagend veel. Zo veel dat het bijna onmogelijk is de eigen vooroordelen van de wetenschapper op de een of andere wijze niet in het onderzoek te laten terugkomen. We zijn kortom jarenlang bedonderd, bedrogen, voorgelogen en systematisch bewerkt door zogenaamde wetenschappers die zoveel macht hadden dat zij de maatschappij naar hun vooroordeel konden helpen vormen. Hoe groot is de schade eigenlijk? Hoeveel “onderzoeken” hebben niet bijgedragen aan regeringsbeleid, maatschappijvisie, heersende opvatting, geneeskundige behandeling en onderwijsmethoden? Hoeveel zaken die we altijd voor hebben aangenomen over vooroordelen, racisme, gedrag, aanpassing, integratie, conflict of man-vrouw verhouding zijn eigenlijk het gevolg van een verzonnen onderzoek? Als het waar is dat de helft van de gedrags- en maatschappijwetenschappelijke onderzoeken niet deugt, is de schade zo groot dat we het niet eens meer kunnen herstellen al zouden we dat willen.

Vergeet niet dat iemand als Roos Vonk destijds in de Volkskrant tot twee keer toe alle ruimte kreeg om in een ronkend essay, zonder bewijs of duidelijke onderbouwing, vleeseters als “minder sociaal” weg te zetten en te criminaliseren. In een essay weliswaar, dus opinie, maar toch van een hoogleraar, die we dus automatisch serieus nemen. Het geeft te denken. Als er straks weer een onderzoek wordt gepubliceerd waaruit blijkt dat “de criminaliteit is afgenomen” zullen we daaraan denken. Als we weer moeten horen dat “verslaving een ziekte is dus overlastgevende junks zielige slachtoffers”, zullen we het niet zijn vergeten. Als de verbanden tussen gemene rijke westerlingen en onderdrukte arme allochtonen weer eens worden gelegd door een socioloog of gedragswetenschapper, weten we de waarde in te schatten. Die schade aan de wetenschap is dus onherstelbaar. Het vertrouwen is weg. Hoogleraren die te koop lopen met hun ideologische vooroordelen zouden geen hoogleraar moeten zijn. Zoals Ybo Buruma zijn PvdA-lidmaatschap heeft opgezegd om onafhankelijk rechter bij de Hoge Raad te kunnen zijn, zo zouden gedragswetenschappers die intensief samenwerken met dogmatische clubs als Wakker Dier (een club die ironisch genoeg jaarlijks “liegebeesten” nomineert) en in hun publieke meningsvorming duidelijk laten blijken uitsluitend eenzijdig te denken als het op hun soms extreme idealen aankomt, moeten stoppen met de wetenschap. Types als Roos Vonk zouden gewoon columnist moeten zijn, of schrijver. Geen hoogleraar, al helemaal niet inclusief riant jaarsalaris dat wordt betaald uit de algemene middelen. Publicaties uit de gedrags- en maatschappijwetenschappen, en overige publicaties waarbij persoonlijk manipuleerbare statistiek een te grote rol speelt, zouden veel kritischer tegen het licht moeten worden gehouden door onafhankelijke wetenschappers uit een ander wetenschapsgebied. We weten nu wat er anders gebeurt: de wetenschap wordt een wapen.


Posted

in

by

Tags:

Comments

28 responses to “Het citaat: 18 september”

Leave a Reply